zo moe...

Vandaag de dag ná een drukke dag... Het was erg gezellig met Selma en de Chows, maar de dag erna heb ik dan toch weer een terugslag en zo moe :-(

Alle ellende van het afbouwen van de medicijnen komt weer in volle vaart boven: misselijk, duizelig, overgevoelig voor geluid en beeld (kan zelfs niet naar de TV kijken), die vervelende electrisch-achtige schokjes door het hele lichaam (een beetje zoals het gevoel dat je soms hebt als je je elleboog stoot) en moe, maar ook niet in staat om te slapen.

Ik hoop dat morgen een betere dag is!