over te veel mensen en kinderboeken

Zaterdag een overdosis wandelende mensen gehad.

Blijkbaar was er een wandeling georganiseerd en een deel van het traject liep gelijk met onze vaste uitlaatroute. Omdat Gladdich mensen soms wat erg leuk vindt (en de neiging heeft om tegen mensen op te springen) had ik hem maar even aan de lijn gedaan, niet iedereen waardeert dat...
Maar om nou dwars over hem heen te lopen en mij van het pad af te lopen... ik werd er niet vrolijk van! Een deel van de dijk is trouwens behoorlijk kapotgelopen.

Hoe ernstig het was geweest bleek pas later toen ik met Frank naar het Zuigerplasbos ging, twee jongens verderop in zicht, ik raakte alweer bijna in paniek en moest accuut de route wijzigen.

Nu is alles op het moment wat erger, in december begonnen met wijzigen van de aniti-depressie medicatie. Na jarenlang gebruik van Seroxat begon de werking minder te worden. Verhoging van de dosis had geen positief effect, verlaging ook niet, de lethargie bleef. Vooral met een pup in huis begon het gebrek aan energie pijnlijk duidelijk te worden.

De Seroxat afgebouwd en aan Lexapro begonnen. Chimay was duidelijk in haar oordeel (ik moet toch beter naar mijn Chow luisteren!) ze vertrouwde de Lexapro duidelijk niet. Maar ja, je denkt toch eerst: bijverschijnselen zijn normaal in het begin, gewoon even doorbijten!
De maand december werd een psychische achtbaan, stemmingswisselingen binnen een minuut, tegenstrijdige gevoelens op het zelfde moment, geen trek, vreetbuien; kortom geen pretje.
Begin januari terug naar de psychiater en besloten de Lexapro weer af te gaan bouwen. De stemmingwisselingen niet meer om de minuut, maar binen vijf minuten komt nog wel voor. En weer terug naar de depressies en extreme overgevoeligheid, die zich uit in paniek en angst, waardoor de fobieën weer verergeren.

Sinds de verhuizing naar Lelystad heb ik weinig gedaan aan mijn kinderboekenverzameling. Door ruimte gebrek hier, hebben we nog in Rotterdam een derde van onze boeken verkocht. De Gouden en Zilveren Griffels en Zoenen (en hun voorgangers) zijn wel gebleven.
Toevallig kwam ik surfend over het internet Jipjip, weblog over kinderboeken tegen. Als ik weer wat energie heb hoop ik daar toch weer wat mee te gaan doen.

Maar eerst de energie vinden om het huishouden weer eens op orde te krijgen.