Gladdichs eerste verjaardag

Gisteren werd Gladdich één jaar.
Gek is dat, ik kan me al bijna niet meer voorstellen dat Gladdich hier niet was...
Hij is best groot geworden, ik heb wat foto's van hem gemaakt, hier Gladdich met Frank:

Ondertussen blijft Chimays buik gestaag groeien, ik ben reuze benieuwd wat daar uit gaat komen... we zullen nog ruim een week geduld moeten hebben.

Chimay

Inmiddels is het goed te zien dat Chimay zwanger is, haar buik is flink gegroeid!
Zoals altijd met een zwangere teef in huis, heb ik aanvallen van schoonmaakwoede: alles moet schoon zijn vóór de pups geboren worden. Nog even en het hele huis blinkt weer.

Vorige week maandag wat leuke foto's gemaakt van Gladdich en Stella bij ons in de tuin. Stella is een Hollandse Herder en zij en Gladdich zijn dol op elkaar.

de voortuin, de kano en Dazzler

voortuin
De voortuin is nu helemaal af.
Op 13 juli kwam Guido een weekend naar Lelystad en hij heeft geholpen met het in elkaar zetten van het boombankje.

Zo onder de ceder is het heerlijk zitten, vooral 's avonds, omdat de voortuin wat meer wind vangt heb je daar minder last van de muggen.

in de kano
Zondag 15 juli hebben Guido en Gladdich voor het eerst in de kano gevaren.
Alleen kan ik de kano niet naar het Bovenwater dragen, dus daar heb ik hulp bij nodig. Chimay gaat op commando de kano in, maar Gladdich moet dat nog leren, dus ook in de kano heb ik hulp nodig.
Frank vindt de kano maar niks, hij vind boten wel leuk, maar dan moeten ze wel wat groter zijn.

Eerst een klein stukje met Guido en Chimay gevaren. Daarna Gladdich opgehaald, die met Frank en Henny aan de kant zat. Het ging niet makkelijk, maar uiteindelijk zat Gladdich ook in de kano. Het zal nog een paar keer oefenen vergen voor hij net zo keurig als Chimay in de kano zit.
Henny was zo vriendelijk om wat foto's te maken van Guido, Anita, Chimay en Gladdich in de kano.


Chimay en Dazzler
Ondertussen was Chimay loops geworden en is ze op 24 juli gedekt door de rode langhaar Chow Chow Dazzler (Cinderella Man of the Royal Club).
De dag daarna weer naar Nieuwendijk geweest, maar Chimay wilde alleen nog een beetje spelen met Dazzler. Dus nu is het afwachten of ze zwanger is.

de voortuin

Vorige week woensdag belde Marcel, of het goed was dat hij de volgende dag de voortuin kwam doen.

Een tijd geleden hadden we hem gevraagd of hij de voortuin wilde doen. Marcel heeft een hoveniersbedrijf (Alklust) en de voortuin was een tè grote klus om zelf te doen. We hadden eigenlijk afgesproken dat hij de tuin in het najaar zou doen, maar een paar weken terug kriebelde het bij mij en hadden we gezegd dat het ook eerder mocht.

Zo zag de voortuin er uit toen wij het huis kochten (september 2005):

Er is twee dagen hard gewerkt:


En nu ziet de voortuin er zo uit:
Vandaag nog een rode japanse esdoorn geplant en een boombankje gekocht, dat rond de ceder komt.

gevonden

Ed is gevonden!

Iedereen die geholpen heeft met zoeken: bedankt!

vermist

Soms lees je er over, of je ziet het op TV, dat iemand vermist wordt. Je denkt even "wat rot voor de achterblijvers" en dan ga je weer verder met wat je aan het doen was.

Maar nu wordt een vriend van ons vermist. De eerste dagen hoopte ik nog dat het een boze droom was maar langzaam dringt de harde waarheid door: sinds afgelopen vrijdag wordt Ed Butler vermist.

Ed en Henny kennen we al bijna 10 jaar. Destijds ontmoette ik Henny op DogNL, een emaillijst over honden. Daarna hadden we ook telefonisch kontakt en uiteindelijk ontmoetten we elkaar "in het echt". Wij woonden toen in Rotterdam en zij woonden in Vugt.
Nadat zij in 2004 naar Lelystad verhuisden, hebben we een paar keer bij ze gelogeerd, wat uiteindelijk de aanzet was tot onze verhuizing naar Lelystad. Ze wonen twee straten verderop.

Ed heeft vrijdagochtend de honden nog uitgelaten, maar is nooit op z'n werk aangekomen. Hij is op de fiets weggegaan en sindsdien ontbreekt ieder spoor.

Duizend vragen, duizend mogelijkheden spoken door je hoofd. Wat is er gebeurd?
De politie is inmiddels op zoek, maar heeft nog geen enkel aanknopingspunt.

Ed was altijd bezig, met z'n werk, met de honden en de schaapskudde. Ook altijd behulpzaam, als ik een keer de Chows niet uit kon laten, kwam hij dat doen. Chimay en vooral Gladdich zijn dol op "Ome" Ed...

Gedachten blijven malen.

Oh Ed, ik hoop en bid dat je snel weer ergens opduikt, we missen je.

een teken van leven

Terug in het land van de levenden... de afgelopen maand is vreselijk geweest.

Op 8 mei ben ik herkeurd, de keuring was vreselijk, geen compassie, geen menselijkheid, alleen dat het volgens de wet nu eenmaal moet.
Gladdich deed z'n werk goed en probeerde me af te leiden, maar in een mum van tijd had ik (onbewust) mezelf opengekrabt en dissocieerde ook.

Ik wilde Frank eigenlijk niet meenemen, maar bij binnenkomst viel ik al flauw en toen werd hij toch gehaald (hij zat in de auto te wachten samen met Chimay).

De weken daarna heb ik veel in de tuin gedaan, snoeien en onkruid uitrukken is beter dat zelf-mutulatie :-( En er valt gelukkig nog veel te doen in de tuin. De laatste twee weken 4 groencontainers vol gekregen, die van onszelf, die van Ed en Henny, die van Jaqueline en die van onze nieuwe buurvrouw.

Inmiddels een brief van de keuringsarts gehad, met daarin veel beperkingen en nu wachten op de oproep of beslissing van de arbeidsdeskundige.