Maar helaas, voor de vakantie ging het al niet helemaal goed met Ari en in Dresden kreeg hij weer zo erg last van zijn rug dat we niet verder wilden reizen, maar in plaats daarvan op 31 januari terug naar Lelystad reden en op 1 februari met hem bij de dierenarts zaten.
Inderdaad, weer zat zijn rugspier vast, extra pijnstillers mee en een paar dagen thuis bekijken of het beter met hem zou gaan.
Dat was erg sneu voor Nathalie die in Merano woont. Ik ken haar van LibraryThing en we zouden elkaar in Merano in het echt ontmoeten.
Het hotel was ook niet meer te annuleren, dus zeiden we tegen Nathalie dat zij dan misschien (een deel van) onze boeking (half pension) kon gebruiken.
Dat heeft ze gedaan, een lang weekend genoten; ontbeten en gedineerd met vrienden en kennissen en lekker genoten van het thermaal bad. Zo konden we toch nog iemand blij maken met de reservering :-)
En wij zaten op mijn verjaardag gewoon thuis, maar gelukkig wist niemand dat.
Ari ging goed vooruit dus besloten we om maandag 4 februari weer te vertrekken voor het laatste deel van onze vakantie: acht dagen in het Zwarte Woud.
2 opmerkingen:
Wat sneu nou zeg. Maar begrijpelijk, zou ik ook gedaan hebben. Gelukkig konden jullie toch weer verder op weg.
Tja Ilone, soms lopen dingen anders, het was jammer, maar Ari konden we niet zo laten doorlopen.
Gelukkig gaat het op het moment weer goed met hem.
Een reactie posten